Zwiń menu

DLACZEGO WEWNĘTRZNE MECHANIZMY STEROWNICZE CZŁOWIEKA SĄ W OPOZYCJI DO EMPATII? (22 grudnia 217 r.)

Wpis piąty z cyklu ELITA

Odpowiedzi na pytanie postawione w tytule wpisu udzielę opierając się na regułach opracowanych w CYBERNETYCZNEJ TEORII SYSTEMÓW AUTONOMICZNYCH przez jej twórcę profesora Mariana Mazura.

CO CECHUJE CZŁOWIEKA ROZPATRYWANEGO JAKO SZCZEGÓLNY PRZYPADEK SYSTEMU AUTONOMICZNEGO?
Człowieka rozpatrywanego jako przypadek szczególny systemu autonomicznego cechuje:

  • AUTONOMIA – czyli niezależność od otoczenia; jednostka może decydować o swoim losie podejmując korzystne dla siebie decyzje; jednostka może sprzeciwiać się ograniczaniu jej samodzielności; nie chce by ograniczano jej wypowiedzi, decyzje i działania oraz by wymuszano niechciane przez nią wypowiedzi, decyzje i działania;

  • ZDOLNOŚĆ STEROWANIA I ZDOLNOŚĆ PRZECIWSTAWIANIA UTRACIE ZDOLNOŚCI STEROWANIA – im większe są te zdolności, tym skuteczniejsze jest sterownie człowieka samym sobą i otoczeniem;

  • UTRZYMYWANIE SIĘ W RÓWNOWADZE FUNKCJONALNEJ – przejawiające się w dążeniu do usuwania jej zakłóceń, jest działaniem człowieka w interesie własnym; dążenie do równowagi funkcjonalnej uaktywnia jednostkę by wpływała na otoczenie w celu wprowadzania w nim korzystnych dla siebie zmian.

  • FUNKCJONOWANIE W INTERESIE WŁASNYM – przejawia się w tym, że jednostka akceptuje tylko te oddziaływania, w efekcie których następuje jej rozwój, a przeciwstawia się tym, które powodują regres rozwoju; najważniejszy jest interes własny jednostki i jednocześnie najważniejsza jest jej potrzeba skutecznego sterowania sobą oraz otoczeniem.

JAKIE PRAWA I DĄŻENIA CZŁOWIEKA WYNIKAJĄ Z WYMIENIONYCH WYŻEJ CECH?
Z wyżej wymienionych cech człowieka wynikają następujące dążenia i prawa człowieka do:

  • funkcjonowania w interesie własnym;

  • samodzielności, niezależności, wolności i godności;

  • decydowania o sobie, o wszystkich aspektach swego życia;

  • podejmowania decyzji korzystnych dla siebie;

  • wpływania na otoczenie, by stawało się dla niego bardziej przyjazne;

  • zaspokajania swych potrzeb sterowniczych;

  • wyboru właściwego dla siebie zawodu;

  • wyboru właściwego dla siebie partnera życiowego;

  • przeciwstawiania się niekorzystnym dla siebie sytuacjom zmniejszającym możliwość oddziaływania na otoczenie;

  • przeciwstawiania się utracie zdolności sterowania;

  • pozyskiwania informacji, dzięki którym będzie mógł skuteczniej sterować sobą i otoczeniem;

  • oddziaływania na otoczenie w interesie własnym;

  • przeciwstawiania się sytuacjom, które wyrządzają mu krzywdę oraz zakłócają jego równowagę funkcjonalną;

  • przekazywania do otoczenia informacji własnych, dzięki czemu będzie mógł uczynić je bardziej przyjaznym dla siebie;

  • postulowania i realizowania własnych celów;

  • przeżywania emocji pozytywnych;

  • działań zwiększających własną autonomię;

  • unikania bodźców niewłaściwych dla siebie ze względu na posiadane stałe właściwości sterownicze (których funkcje pełnią stałe indywidualne cechy osobowości człowieka);

  • podejmowania się ról, do których predysponują go stałe właściwości sterownicze;

  • niepodejmowania niewłaściwych dla siebie ról ze względu na posiadane stałe właściwości sterownicze;

  • przeciwstawiania się niekorzystnym dla siebie oddziaływaniom otoczenia;

  • selekcjonowania docierających do niego bodźców z punktu widzenia interesu własnego;

  • nieakceptowania sytuacji, zmuszających go do przystosowywania się do sytuacji niekorzystnych dla niego;

  • rekompensowania niedoborów własnej energii mocą socjologiczną znajdującą się w otoczeniu (chodzi o zdobywanie pieniędzy, stanowisk, dóbr materialnych itp.).

DLACZEGO ISTNIEJĄCE W LUDZIACH MECHANIZMY STEROWNICZE SĄ W OPOZYCJI DO EMPATII?
Te faktycznie istniejące w ludziach mechanizmy sterownicze często są w „OPOZYCJI” do empatii, altruizmu, poświęcania się dla innych osób, ponieważ wymagają od nich:

  • wyrzeczeń;

  • rezygnacji z interesu własnego;

  • rezygnacji z własnych pragnień i dążeń;

  • rezygnacji z własnych potrzeb;

  • odporności na manipulację, na którą są narażeni ze strony innych osób, które chcę ich wykorzystać.

ZAKOŃCZENIE
Należy liczyć się z tym, że przerost empatii człowieka nad jego dążeniami, interesem własnym i potrzebami, może skutkować złymi konsekwencjami, a nawet stanowić dla niego zagrożenie. Mając te wszystkie względy na uwadze, należy mieć OCZEKIWANIA ODNOŚNIE LUDZKIEJ EMPATII REALNE, NA MIARĘ MOŻLIWOŚCI CZŁOWIEKA, które są zdeterminowane przez jego wrodzone predyspozycje.

Aby określić zakres możliwych działań empatycznych człowieka konieczna jest znajomość sterowniczych mechanizmów ludzkiej psychiki oraz znajomość jego wrodzonych predyspozycji, którymi są stałe indywidualne cechy osobowości, pełniące funkcje stałych właściwości sterowniczych – wiedzy na te tematy dostarcza cybernetyczna teoria systemu autonomicznego. Wiedzę tę powinny wykorzystywać elity również do prognozowania/przewidywania zachowań innych osób, zdarzeń, które mogą nastąpić, gdyż do tego, by skutecznie przewidywać trzeba nie tylko umieć wyjaśniać zachodzące zjawiska, ale również znać ich mechanizmy sterownicze.

Zbiór wszystkich publikacji dostępny na stronie: http://www.jolantawilsz.pl/tresci-zamieszczone-na-fanpage