CZY EMISYJNOŚĆ CZŁOWIEKA MA WPŁYW NA RACJONALNOŚĆ PODEJMOWANYCH PRZEZ NIEGO DZIAŁAŃ? (12 maja 2017 r.)
Prof. Marian Mazur w wywiadzie opublikowanym w 1980 roku powiedział: „Każdy człowiek ma wrodzone poczucie racjonalności. Musi je mieć, bo inaczej nie dałby sobie rady w życiu, czyli mówiąc cybernetycznie, nie mógłby się sterować?”. Gdyby dziennikarz spytał profesora: Jak racjonalność przejawia się u ludzi o różnych emisyjnościach? oraz Osoby o jakiej emisyjności okazują się najbardziej racjonalne? – sądzę, że odpowiedziałby tak samo, jak ja w tym wpisie. Stwierdzam to z całym przekonaniem ponieważ pozwalają na to twierdzenie i ich dowody przedstawione w teorii systemów autonomicznych, będącej teorią opracowaną w ramach nauki ścisłej, jaka jest cybernetyka.
W CZYM MOŻE PRZEJAWIAĆ SIĘ RACJONALNOŚĆ?
Jeśli przyjąć, że racjonalność jest to stosunek wyniku do nakładu można powiedzieć, że racjonalność może przejawiać się:
w dążeniu do uzyskanie jak największych wyników/efektów przy niezmieniającym się poziomie nakładów;
w dążeniu do jak największego obniżenia nakładów przy niezmieniającym się poziomie wyników/efektów.
JAKIE CECHY PRZEJAWIA OSOBA RACJONALNA?
O osobie racjonalnej najczęściej mówi się, że jest ona:
pragmatyczna;
dalekowzroczna;
odpowiedzialna;
przezorna;
zapobiegliwa;
rozsądna;
pragmatyczna;
praktyczna.
RACJONALNOŚĆ można odnosić do różnych grup znaczeniowych.
Racjonalność przejawiającą się w działaniach/zachowaniach człowieka odniosę do jego cechy, którą jest EMISYJNOŚĆ (jest to jedna spośród sześciu stałych indywidualnych cech osobowości człowieka).
CO MOŻE STANOWIĆ NAKŁAD NA REALIZACJĘ PRZEDSIĘWZIĘCIA A CO MOŻE STANOWIĆ JEGO WYNIK?
Proponuję:
zdobytą w przez człowieka w rezultacie podejmowanych przez niego działań MOC SOCJOLOGICZNĄ traktować jako uzyskany wynik/efekt;
wydatkowaną na realizację podjętego przedsięwzięcia własną MOC FIZJOLOGICZNĄ traktować jako nakład;
wydatkowaną na realizację podjętego przedsięwzięcia posiadaną przez człowieka MOC SOCJOLOGICZNĄ traktować jako nakład.
JAKI STOPIEŃ RACJONALNOŚCI MOŻNA PRZYPISAĆ LUDZIOM O RÓŻNYCH EMISYJNOŚCIACH?
Zachowania ludzi o różnych emisyjnościach opisałam w postach zamieszczonych na stronie fp: Dr hab. Jolanta Wilsz (posty te znajdują się również na stronie internetowej www.jolantawilsz.pl w linku „Treści zamieszczone na fanpage”, mają one numery 136, 137). Opisy tych zachowań znajdują się również w wielu moich artykułach oraz w monografii „Teoria pracy”.
By stwierdzić, czy ludzie o różnych emisyjnościach wykazują cechy przypisywane osobie racjonalnej przeanalizowałam te zachowania, pozwoliło mi to dojść do wniosku, że:
ludzie o EMISYJNOŚCI DODATNIEJ (szczególnie dużej) wykazują niski stopień racjonalności;
ludzie o EMISYJNOŚCI ZEROWEJ wykazują średni stopień racjonalności;
ludzie o EMISYJNOŚCI UJEMNEJ (szczególnie dużej) wykazują wysoki stopień racjonalności;
ludzie z wiekiem, z związku ze zmianą emisyjności stają coraz bardziej racjonalni.
Jeśli przyjąć jako KRYTERIUM RACJONALNOŚCI stosunek uzyskanego przez człowieka wyniku w podjętym działaniu (wielkość mocy socjologicznej) do poniesionego nakładu (wielkość mocy fizjologicznej i/albo wielkość zainwestowanej mocy socjologicznej, będącej w posiadaniu człowieka), to za najbardziej racjonalnych ludzi należy uważać osoby o DUŻEJ EMISYJNOŚCI UJEMNEJ, gdyż ich najważniejszym dążeniem jest uzyskanie jak największych efektów w postaci zdobycia jak największej mocy socjologicznej, przy jak najmniejszych nakładach własnych, którymi może być moc fizjologiczna, albo zainwestowana posiadana przez nich moc socjologiczna.
JAK ZACHOWUJĄ SIĘ LUDZIE O RÓŻNYCH EMISYJNOŚCIACH?
ludzie o dużej emisyjności dodatniej bardzo często zachowują się irracjonalni, a bardzo rzadko zachowują się racjonalnie;
ludzie o średniej emisyjności dodatniej często zachowują się irracjonalni, a rzadko zachowują się racjonalnie;
ludzie o emisyjności zerowej zazwyczaj zachowują się racjonalnie, jeśli rozumieć, że w swym postępowaniu prawie zawsze kierują się obowiązującymi zasadami;
ludzie o średniej emisyjności ujemnej często zachowują się racjonalnie, a rzadko zachowują się irracjonalnie;
ludzie dużej emisyjności ujemnej bardzo często zachowują się racjonalnie, a bardzo rzadko zachowują się irracjonalnie.
JAKI JEST STOSUNEK RACJONALNOŚCI DO IRRACJONALNOŚCI U OSÓB O RÓŻNYCH EMISYJNOŚCIACH?
Stosunek racjonalności do irracjonalności:
u ludzi o emisyjności dodatniej – stosunek ten ma wartość najmniejszą;
u ludzi o emisyjności zerowej – stosunek ten ma wartość średnią;
u ludzi o emisyjności ujemnej – stosunek ten ma wartość największą.
KOMENTARZ DO OPINII ZAMIESZCZONEJ W INTERNECIE NA TEMAT SPOŁECZNEGO POSTRZEGANIA IRRACJONALNOŚCI
Cytuję wspomnianą opinię:
„Postrzeganie społeczne irracjonalności jest zależne od tendencji jakie wykazuje dana społeczność – im bardziej społeczeństwo w swojej zbiorowości wykazuje skłonność do irracjonalnych zachowań i poglądów, tym słabsze jest postrzeganie jednostek postępujących irracjonalnie jako odstępstwa od normy”.