135. CZY CZŁOWIEK MA POTRZEBĘ MÓWIENIA PRAWDY?

CZY CZŁOWIEK MA POTRZEBĘ MÓWIENIA PRAWDY? (28 października 2016 r.)

Piąty wpis z cyklu PRAWDOMÓWNOŚĆ

Prawidłowo funkcjonujący człowiek ma potrzebę wypowiadania się, tzn. przekazywania do otoczenia informacji własnych, które „powstały” w jego głowie w wyniku procesu myślenia/kojarzenia, uruchomionego przez informacje, które dotarły do niego z otoczenia. Te „powstałe” w jego głowie informacje stanowią prawdę, prawdę tego człowieka, czyli prawdę subiektywną, są jego wypowiedziami, opiniami, stanowią prawdę z jego punktu widzenia, chociaż z punktu widzenia innych ludzi nie muszą być prawdą.
Sprawą oczywistą wydaje się być, że to co człowiek mówi powinno być zgodne z tym co myśli.

JAKIE SĄ POTRZEBY CZŁOWIEKA, KTÓRY JEST WE WZAJEMNEJ RELACJI Z OTOCZENIEM?

1. POTRZEBA POZNANIA SYTUACJI W OTOCZENIU, w którym funkcjonuje, pozyskiwanie wiedzy itp. Chęć zaspokojenia tej potrzeby (jak również innych potrzeb) motywuje człowieka do działania. Zaspokojenie tej potrzeby zwiększa skuteczność funkcjonowania człowieka w otoczeniu. Potrzeba ta jest wymieniona, w opracowanej przeze mnie KONCEPCJI POTRZEB STEROWNICZYCH CZŁOWIEKA, jako piąta: „potrzeba pobierania informacji z otoczenia”.

2. POTRZEBA PRZEKAZYWANIA INFORMACJI DO OTOCZENIA (np. potrzeba wypowiedzi, podejmowania decyzji, okazywania reakcji itp.), jest to szósta wymieniona przeze mnie potrzeba sterownicza człowieka.

Wymieniłam wyżej dwie, spośród dwudziestu czterech potrzeb sterowniczych, są to:

• POTRZEBA POBIERANIA INFORMACJI.

• POTRZEBA PRZEKAZYWANIA INFORMACJI.

CO MOŻE SPOWODOWAĆ NIEZASPOKOJENIE TYCH DWÓCH POTRZEB?

• POTRZEBA POBIERANIA INFORMACJI nie zostanie zaspokojona wówczas, gdy człowiekowi zostanie ograniczony albo uniemożliwiony „dopływ” tych informacji z otoczenia, które są w jego interesie własnym, które zwiększają jego skuteczność sterowania otoczeniem, a także wtedy, gdy człowiek zmuszany jest do odbierania niechcianych przez niego informacji, tzn. nie będących w jego interesie własnym, a nawet sprzecznych/zagrażających temu interesowi.

• POTRZEBA PRZEKAZYWANIA INFORMACJI nie zostanie zaspokojona wówczas, gdy człowiekowi zostanie ograniczone albo uniemożliwione przekazywanie informacji do otoczenia oraz wtedy, gdy na człowieku wymuszane będzie przekazywanie informacji, których nie chce przekazywać, bo są one na przykład sprzeczne z jego interesem własnym.

JAKIE MOGĄ BYĆ SKUTKI NIEZASPOKOJENIE TYCH DWÓCH POTRZEB?
Odpowiedź: skutkiem niezaspokojenia każdej z tych dwóch potrzeb jest ZAKŁÓCENIE RÓWNOWAGI FUNKCJONALNEJ, które, jeśli jest duże i trwa dłuższy okres czasu, może spowodować poważne skutki psychologiczne.

JAKĄ POTRZEBĘ MÓWIENIA PRAWDY MAJĄ LUDZIE O RÓŻNYCH EMISYJNOŚCIACH?
Odpowiedzią na to pytanie może być wpis zamieszczony w dniu 2 września 2016 roku, zatytułowany: CZYM JEST PRAWDOMÓWNOŚĆ DLA LUDZI O RÓŻNYCH EMISYJNOŚCIACH? dlatego zacytuję jego fragment:

• dla ludzi o EMISYJNOŚCI ZEROWEJ prawdomówność, bez względu na jej konsekwencje, to CNOTA, odebrany przez nich komunikat oznacza dokładnie to samo, co chciał powiedzieć nadawca komunikatu; wypowiedzi tych osób są konkretne, zwięzłe, zgodne z obiektywnymi faktami, udowadniają ich słuszność przytaczając prawdziwe argumenty. Osoby o emisyjności zerowej są prostolinijne, poszukują prawdy, zjednują innych ludzi prawdomównością;

• dla ludzi o DUŻEJ EMISYJNOŚCI DODATNIEJ prawdomówność, to pojęcie, którego znaczenia nie rozumieją, gdyż według nich wszystko co mówią jest prawdą, a mówią wszystko to, co czują, co przeżywają i co wiedzą. Zmyślają, fantazjują i koloryzują. Cechuje ich wielomówność, wręcz gadatliwość. Zarzutu, że to co mówią mija się z faktami, nie rozumieją, gdyż informacje na temat zaistniałych faktów i zdarzeń wzbogacają własnymi przeżyciami, odczuciami i emocjami. Jeśli ktoś przekazuje im jakieś komunikaty nie mają wątpliwości, że są one prawdziwe. Nie znają pojęcia KŁAMSTWO, jeśli przyjąć, że jest ono świadomym dezinformowaniem. Ludzie o dużej emisyjności dodatniej świadomie nie zniekształcają faktów, nie zatajają nawet ich części, więc obiektywnie oceniając ich wypowiedzi należy stwierdzić, że ludzie ci nie kłamią. Mówią wszystko, co im „ślina na język przyniesie”, nie zastanawiając się nad negatywnymi dla nich skutkami swych wypowiedzi;

• dla ludzi o DUŻEJ EMISYJNOŚCI UJEMNEJ prawdomówność to nie tylko WADA, to GŁUPOTA a szczególnie wtedy, gdy dotyczy istotnych informacji, dzięki którym można zwiększyć moc socjologiczną, zatajają więc wartościowe informacje, traktują je jako towar, który należy dobrze sprzedać. Wypowiedzi tych ludzi są lakoniczne, ogólnikowe, wieloznaczne, zawierają wiele podtekstów i niedomówień, nawet wyraz ich twarzy nie zdradza, co myślą na dany temat. Ważne informacje utrzymują w tajemnicy. Najczęściej milczą. W odbieranych komunikatach upatrują podstępu, podchodzą do nich nieufnie, z dużą ostrożnością i podejrzliwością. Już sama myśl, że powiedzą coś, co może obróci się przeciwko nim, przeraża ich.

Zbiór wszystkich publikacji dostępny na stronie: http://www.jolantawilsz.pl/tresci-zamieszczone-na-fanpage